HUERTA USTA  
(Bahtıkara madeni, Anto Fagasta)  

Kuzeye giderseniz eger,  
Bahtıkaralar madenini görünüz;  
Çağırın Huerta ustayı,  
Bir şey anlayamazsınız uzaktan!  
Kumlar vardır sadece kül rengi  
Sonra yapılar gelir toz toprak içinde,  
Bunca yorgunluk ve kederler,  
Görülmez ama.  
Hepsi yeraltında saklanmıştır,  
Varlıkları kırıp geçirerek;  
Sessiz sedasız.  
Huerta usta kazmacıdır  
Bir doksan beş boyunda  
Maden damarı ortaya çıkınca  
Kazmacılar  
Yukardan aşağıya saldıran kişilerdir  
Yeraltında beş yüz metre derinlikte  
Kazmacılar vur Allah vurur  
Göbeğe kadar suda.  
Delgi makineleri  
Karanlıkta, çamurda, taşta  
İşini bitirdikten sonra,  
Kırk sekiz saat sonra yani;  
Bu cehennemden kurtulabilinir.  
Ve maden yollarından!  
Huerta usta  
Bir başbuğ gibi giriyordu madene  
Türkü söyleyerek,  
Sapsarı topal ve kambur çıkıyordu sonra  
Gözlerinde feri yok!  
Sürünmeye başlıyordu nihayet  
Kazma vuracak mecali yok  
Antimuvan onu yiyip bitiriyordu  
Eriyip akmıştı;  
Basamıyordu yere,  
Bacakları çöp gibi incelmişti  
Öyle uzundu ki  
Bir hortlaktı sanki,  
Oysa yaşı otuz değildi daha!  
Nereye gömüldüğünü sorarım da,  
Kimse bir şey diyemez bana,  
Çünkü kumlar ve rüzgar  
Ortadan silmiştir küçümencik haçları  
Huerta’nın işlediği bahtıkaralar madeninde.  

Pablo NERUDA